odtajać

odtajać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIa, odtajaćę, odtajaćje, odtajaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zalegającym gdzieś śniegu, lodzie: roztopić się; topiąc się, usunąć się skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Śnieg odtajał. Staw odtajał na wiosnę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: przestać być zmarzniętym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odtajał w ciepłym pomieszczeniu. {{/stl_10}}